CURRUS Triumphalis

CURRUS Triumphalis
CURRUS Triumphalis
inter Triumphi praecipua ornamenta, apud Romanos fuit, ritu ab Heroicis forte temporibus desumptê, namque apud Homerum magnos illos Duces, quadrigis proelium iniisse, et victum Hectorem ab Achille triumphabundô curru rapratum esse, legimus. Idem mos Persis; Unde Curtius, l. 4. in limine, ait: Darius, qni modo non bellantis more, sed triumphantis, curru sublimis vehebatur. Plin. l. 28. c. 4. et l. 35. c. 10. fecit et Alexandrum curru triumphantem: de Romanis res notissima. Fuit autem Currus triumphalis neque cisium, neque petoritum, neque carruca, nec carpentum, nec plaustrum, nec rheda, nec sarracum, nec epiredium, nec covinus, nec arcirma, nec arcera, ac ne thensa quidem, quae omnia Veteribus celebratissima sunt Curruum nomina, neque denique falcato currui similis erat, sed rotundae ad instar turris, ut ex Ioh. Zonara annotavit Turnebus, Adversar. l. 6. c. 16. Ex ebore eum factum fuisse, innuit Ovid. l. 4. Trist. Eleg. 2. v. 63.
--- --- Currus spectabat eburnos.
Fastigium bracteis decorabatur aureis; Hine Paulus Aemilius devictô, Perseô, in curru aureo triumphâsse dicitur, apud Eutropium, l. 4. Sic Constantinum insedisse aureo solum carpento, refert Ammian. l. 16. etc. Nec minus coronis, ac Imperatores ipsi militesque, ut et equi, ornari solebat. Claudian. de laudibus Stilicoms, l. 3. v. 20.
--- --- --- Currumque secntus
Laurigerum.
Idem, ut victoriae aliquas notas populus oculis usurparet, sanguine respergebatur, L. Seneca, de Clem. l. 1. c. ult. in fin. Nullum, inquit, ornamentum Principis fastigiô dignius, quam illa corona ob cives servatos: non hostilia arma detracta victis, non currus barbarorum sanguine cruenti, non parta bellô spolia. Virg. l. 11. Aen. v. 88.
Ducunt et rutilô perfusos sanguine currus.
Ducebatur a quatuor equis albis, cuius ritus originem Plut. in Camillo et Livius, 1. Dec. l. 5. a Camillo arcessunt: memorat Ovidius, de Arte l. 1. v. 214.
Quatuor in niveis aureus ibis equis.
Idque stante Republ. Mutati postea mores, et pro equis leones iunxit primus M. Antonius, civili bellô, post pugnam Pharsalicam, Plin. l. 8. c. 16. Pompeius M. elephantis primo hunc in finem Romae usus est, Idem l. 8. c. 2. Quem secuti sunt Caius Caesar Gallicô triumphô, Sueton. c. 37. Claudius, Sueton. c. 11. Domitians, Alexander Severus etc. ritus auctore Bacchô, quem de Indis triumphaturum, quatuor elephantos iugo submisisse, narrat Diodor. Siculus, Biblioth. l. 4. Anton. Heliogabalus triumphavit tigribus, ut Bacchum referret: leonibus, ut Martem: canibus, ut exemplô careret, apud Ael. Lamprid. c. 28. Aurelianus Aug. ad hostium timiditatem exprimendam cervis vectabatur, Fl. Vopiscus, c. 33. Denique Nero novô et portentoso exemplô equas hermaphroditas iunxit. Plin. l. 11. c. 49. At insolentius multo Susacus, an Sesostris, Aegypti Rex, devictos bellô a se Reges currui, cui insidebat, subiungere solitus est; Lucan. Pharsal. l. 10. v. 276.
Venit ad Occasum, mundique extrema Sesoslris,
Qui Pharios Regum currus cervicibus egit etc.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • Corona Triumphalis — Die Corona Triumphalis galt als die höchste Auszeichnung eines Feldherrn im Römischen Reich. Augustus mit Lorbeerkranz Sie war ein Lorbeerkranz und wurde beim Triumphzug mit einer Tunica Palmata (eine mit Palmetten bestickte Purpurtunika), einer… …   Deutsch Wikipedia

  • КОЛЕСНИЦА —    • Currus,        1. arcuatus, колесница, покрытая полотном, которою пользовались главным образом flammes. Liv. 1, 21;        2. С. falcatus, αρμα δρεπανηφόρον, боевая колесница, со всех сторон окруженная длинными, острыми серпами, которую… …   Реальный словарь классических древностей

  • Antimony — This article is about the element. For the town, see Antimony, Utah. Not to be confused with Antinomy, a type of paradox. tin ← antimony → tellurium As ↑ Sb ↓ Bi …   Wikipedia

  • triompher — Triompher, Triumphare, Triumphum ducere, Triumphum agere. Il a triomphé pour la victoire qu il a eu contre les Acheens, Triumphauit Achaeos. Homme qui a triomphé, Vir {{o=Vis}} triumphalis, Qui habuit triumphos. Quand on a triomphé trois fois,… …   Thresor de la langue françoyse

  • Corona Etrusca — Die corona Etrusca (dt: „etruskische Krone“) war die Insignie des kapitolinischen Iuppiter Optimus Maximus und bestand aus einem massiv goldenen Kranz aus Eichenblättern. Während eines Triumphes trug der triumphierende Feldherr einen aus frischen …   Deutsch Wikipedia

  • Basil Valentine — Basilius Valentinus, also known under the Anglicized version of his name, Basil Valentine, was a 15th century alchemist. He was the Canon of the Benedictine Priory of Sankt Peter in Erfurt, Germany. Even his name cannot be corroborated; during… …   Wikipedia

  • Library of Sir Thomas Browne — No single document gives better evidence of the erudition of Sir Thomas Browne, physician, philosopher and encyclopedist than the 1711 Sales Auction Catalogue of the Library of Sir Thomas Browne . It also provides an insight into the… …   Wikipedia

  • Валентиниус Базилиус — (Basilius Valentinus) знаменитейший алхимик XV в. Сведений о личности этого ученого почти никаких не имеется. В 1515 г. император Максимилиан I предписал собрать справки в бенедиктинских монастырях, не было ли между монахами этих монастырей лица …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Triumphwagen — Der Triumphwagen (auch Ehrenwagen oder Siegeswagen, lat. currus triumphalis) ist ein vorwiegend mittelalterliches Motiv mit dem historischem Hintergrund der griechisch römischen Quadriga, einem vom offenen Streit , Renn oder Triumph Wagen aus… …   Deutsch Wikipedia

  • Василий Валентин — (лат. Basilius Valentinus)  алхимик, живший в XIV или XV веке; его трак …   Википедия

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”